Odpowiednie łączenie kolorów ma decydujące znaczenie w aranżacji wnętrz i kompozycji naszej przestrzeni. Można je zestawiać na zasadzie kontrastu bądź podobieństwa, w zależności od tego, jaki efekt chce się uzyskać. Dobierając barwy do wnętrza, warto kierować się sprawdzonymi zasadami. Łączenie kolorów wpływa nie tylko na wygląd, styl czy charakter wnętrza, ale przede wszystkim na samopoczucie domowników. Barwy, podobnie jak faktury, kształty i materiały, są nieodłącznym elementem architektury i życia. Nieprzemyślane aranżacje mogą nie dawać nam spokoju przez długi czas... Jak zatem stosować łączenie kolorów tak, by uzyskać konkretny nastrój? Jakie zestawienia sprawią, że małe pomieszczenie będzie się wydawać bardziej przestronne? Które wzorce będą najbardziej pomocne w aranżacji wnętrz? Odpowiedzi znajdziesz w naszym poradniku! Jak łączyć barwy, by otrzymać kolor? Zanim zaczniemy łączyć kolory, warto wiedzieć, czym tak naprawdę są barwy, które widzimy. Kolor nie jest cechą światła, a wrażeniem, jakie powstaje w mózgu pod wpływem fali o określonej długości. Właśnie dlatego widzenie koloru jest kwestią indywidualną – tę samą długość fali, czyli wrażenie koloru, każdy z nas może odbierać nieco inaczej. Jeśli jednak zachodzi w tym podobieństwo, a jednocześnie różnice wynikają z cech anatomicznych, to jest to naturalne i mieści się w przyjętym zakresie tolerancji. Czerwień może mieć dla każdego z nas nieco inną barwę, ale nadal pozostaje czerwona. W innych przypadkach reakcja organizmu znacznie odbiegająca od przyjętych norm świadczy o daltonizmie. Wrażenie barwy jest sumą działania trzech kolorów podstawowych o różnej długości fal: czerwonego, zielonego i niebieskiego. Inaczej mówiąc, mieszanie barw podstawowych w różnych proporcjach tworzy kolejne kolory. Nie bez znaczenia pozostaje ilość światła, które dociera do oka. Im jest go mniej, tym barwa wydaje się ciemniejsza. Wrażenie barwy, jakie odnosimy, obserwując dany przedmiot zależy od tego, ile pochłania on światła i ile go odbija. Meble i przedmioty z porowatą fakturą pochłaniają więcej światła, a mniej odbijają. Te, które w całości pochłaniają białe światło, oko widzi jako czarne, a te, które całkowicie je odbijają, widzimy jako białe. Gładkie, polerowane powierzchnie znacznie więcej odbijają niż pochłaniają światła, dlatego wydają się nam jaśniejsze. Barwa, jasność a nasycenie Wpływ na postrzeganie koloru ma jego barwa, jasność i nasycenie. Wystarczy subtelna zmiana w proporcjach tych trzech składników, byśmy zauważyli różnice i wyodrębnili nowy kolor. Kilka różnych barw - od czerwonej do fioletowej. Barwa powstaje w wyniku zmieszania trzech bazowych kolorów, a później także mieszania kolejnych wypadkowych. Próbki kolorów o tej samej barwie, ale różnych stopniach jasności. Jasność to nic innego, jak intensywność koloru, zależna od ilości światła. Rozpatrywana jest w zakresie jednej barwy. Jeśli zostanie podana pełna paleta intensywności jednej barwy (na przykład różowej), to będzie sięgać od bieli do czerni, czyli od pełnego światła do zupełnego jego braku. Zauważmy, że w ciemności nie widzimy, czy nasza kanapa ma kolor ciemnoróżowy – jest po prostu czarna, tak jak wszystkie przedmioty w domu. Próbki kolorów o tej samej barwie, ale różnym nasyceniu. Nasycenie każdej barwy kończy się kolorem szarym. Nasycenie to czystość koloru i może być rozpatrywana w jednej barwie i jednej jasności. Określa, jak bardzo barwa bazowa zostaje zniekształcona przez inne kolory. Systemy kolorów wzorcowych – RAL i Pantone Dla usystematyzowania opisów kolorów produktów tworzonych przez różne gałęzie przemysłu, a jednocześnie dla wygody klientów, powstały dwa systemy kolorów wzorcowych. To nic innego, jak system kolorów oznaczonych numerami. W ten sposób powstały wzorniki, którymi kieruje się praktyka przemysłowa. Zamawiając mebel, farbę czy blat kuchenny ze wzornika, masz pewność, że bez względu na zakład, który wytworzy dany produkt, będzie on miał taki kolor, jakiego oczekujesz po obejrzeniu wzoru. Zakłady produkcyjne wytwarzają barwniki na podstawie systemu kolorów wzorcowych, co sprawia, że barwa towarów oznaczona jednym numerem powinna być taka sama w obu fabrykach. System kolorów nie podaje konkretnego przepisu, więc fabryki mają możliwość uzyskania dokładnej barwy w dowolny sposób. Warto jednak pamiętać, że materiał, wykończenie powierzchni i struktura mogą optycznie zmieniać wygląd barwy, podobnie jak oświetlenie wnętrza i obecność innych barw. Kolor patynowanej zieleni na matowych drzwiach szafek kuchennych może wyglądać nieco inaczej niż na blacie w wysokim połysku. RAL - system oznaczania barw niemieckiego instytutu W celu sklasyfikowania opisu kolorów produkowanych w różnych technologiach najczęściej stosuje się system RAL. Jego historia sięga 1927 r., ale przez blisko sto lat przeszedł kilka transformacji. Początkowo liczył 40 kolorów, dziś obejmuje ich kilkaset. Dla potrzeb projektowania standardowy system RAL rozbudowano, dodając do barw z klasycznego wzorca ich odcienie i tonacje. W ten sposób powstał między innymi RAL DESIGN, liczący ponad 1600 opisów kolorów. System identyfikacji kolorów RAL, fot. Colourfeeling CC BY-SA Wikimedia Commons. Wzorce RAL stosowane są przez producentów farb, lakierów czy folii samoprzylepnych, czyli takich produktów, które mają być w identycznym kolorze bez względu na zakład produkcyjny, rodzaj przedmiotu czy materiał, z jakiego zostały wykonane. To tzw. kolory korporacyjne. Stosuje się je do znakowania czy foliowania pojazdów, wyposażania wnętrz, farbowania tkanin na stroje służbowe czy tworzenia gadżetów reklamowych. PMS – Pantone Matching System, czyli amerykański system identyfikacji kolorów System opisu barw Pantone, fot. Cereales Killer CC BY-SA Wikimedia Commons. Drukarnie częściej sięgają po drugi system kolorów. Pantone Color Matching System został wprowadzony w roku 1983 w Stanach Zjednoczonych. Identyfikacja i opis barw oparte są na zestawie kolorów wzorcowych. Tworzenie barwników RAL opiera się na modelach uzyskiwania kolorów RGB i CMYK, podczas gdy kolorów dodatkowych z wzornika PANTONE nie można uzyskać w druku czterokolorowym. PMS jest zwykle wybierany do farbowania tkanin, tworzywa sztucznego, elementów wyposażenia mieszkania, dekoracji, sprzętu gospodarstwa domowego, elektroniki użytkowej czy elementów budowlanych. Sprytne połączenia kolorów: jak powstają wrażenia optyczne? Komponowanie wnętrza powinno polegać na umiejętnym i przemyślanym łączeniu kolorów – na zasadzie podobieństwa lub kontrastu. Zabierając się za łączenie kolorów, warto mieć w pamięci kilka sprawdzonych zasad. Aranżując przestrzeń za pomocą przedmiotów w przypadkowych kolorach, nieoczekiwanie możemy wywołać pewne konkretne wrażenie optyczne. Jeśli podkreślają one charakter wnętrza i pozytywnie wpływają na nastrój domowników – świetnie. Gorzej, gdy przeszkadzają, albo wywołują w nas dyskomfort. Jakie wrażenia optyczne można wywołać łączeniem kolorów? Optyczne powiększenie przestrzeni Pomalowanie ścian jasnym kolorem, umeblowanie wnętrza jasnymi meblami bądź dodanie jasnych i gładkich tekstyliów sprawi, że przestrzeń będzie nam się wydawać większa niż w rzeczywistości. Wpadające przez okna naturalne światło będzie dobrze odbijało się od białych powierzchni, rozświetlając wnętrze. Wnętrze, w którym dominuje biel, CC0, Wizualne zmniejszenie i obniżenie pomieszczenia Wybranie ciemniejszych barw na ściany czy mebli w ciemniejszych odcieniach sprawdzi się na dużej przestrzeni, którą planuje się optycznie zmniejszyć lub dogrzać. Pomieszczenie, w którym dominuje czerń wydaje się być mniejsze i ciaśniejsze niż jest w rzeczywistości, CC0, Optyczne dogrzanie wnętrza dzięki łączeniu kolorów Naturalna barwa drewna przyjemnie ogrzewa wnętrze. Jeśli nie przesadzi się z ilością drewna i drewnianych dodatków, to przestrzeń na tym skorzysta. Kolor drewna znakomicie sprawdza się zarówno w małych, jak i przestronnych pomieszczeniach. Pokój, w którym dominuje naturalna barwa drewna wydaje się cieplejszy i przytulniejszy, CC0, Wizualne wychłodzenie wnętrza Optyczne powiększenie i rozjaśnienie pomieszczenia jednocześnie wywołuje uczucie delikatnego ochłodzenia. To jednak nie wszystko – odpowiednie połączenie kolorów może optycznie zmienić rozmiar wnętrza. Pokój, w którym decydującą rolę gra biel, błękit czy subtelna szarość, będzie wydawał się i większy i zimniejszy. Wrażenie chłodu wywołuje biel, ale dodatki w ciepłym kolorze beżu zmniejszają to odczucie, CC0, Optyczne obniżenie sufitu W wysokich pomieszczeniach (takich jak mieszkania w kamienicach czy biura), w celu obniżenia zbyt wysoko umieszczonego sufitu stosuje się sufity napinane czy podwieszane z płyt kartonowo-gipsowych. Podobny rezultat wizualny przyniesie pomalowanie powierzchni na ciemny kolor lub ułożenie ciemnych kasetonów czy paneli. To z pewnością jeszcze niedoceniane rozwiązanie, a za to znacznie tańsze. Jeśli wykorzystamy ten zabieg w nieodpowiednim pomieszczeniu, możemy zmienić jego proporcje i wizualnie zniekształcić przestrzeń – wbrew oczekiwaniom efekt będzie mizerny. Efekt obniżenia sufitu uzyskano poprzez wyłożenie powierzchni sufitu drewnianymi panelami w ciemnym kolorze, CC0, Wzrokowy chaos – gdy łączenie kolorów pójdzie nie tak, jak powinno Barwy należy łączyć z umiarem – zbyt duże nagromadzenie kolorów wywołuje wrażenie chaosu, nieuporządkowania. Nawet jeśli zastosujemy połączenie barw na zasadzie kontrastu, ale do tego dodamy różne odcienie drewna, meble z różnych epok, kolorowe, jednolite i wzorzyste tkaniny oraz niewłaściwe oświetlenie, to otrzymamy mało przyjemny wizualnie efekt. W ten sposób można tylko zniszczyć potencjał przestrzeni. Zdecydowanie lepszy rezultat uzyskamy, gdy połączymy białe ściany z kolorowymi dodatkami. Chaotyczna przestrzeń, CC0, Jak łączyć kolory, stosując koło barw? Koło barw to coś w rodzaju legendy do zasad mieszania kolorów i powstawania barw. Na graficznym modelu w kształcie koła umieszczone są kolory podstawowe oraz te, które wynikają z ich połączenia. Całość tworzy zamknięty cykl, a poruszając się po nim zgodnie z ustalonymi regułami, możemy dowiedzieć się, jak prawidłowo zestawiać ze sobą poszczególne barwy. Koło kolorów i rysunek podstawowych zasad łączenia barw, CC0, Warto zauważyć, że na kole barw nie ma bieli, czerni i szarości w „czystej postaci”. Barwy znajdujące się po przeciwnych stronach środka koła dają kolory dopełniające, które połączone ze sobą w odpowiedni sposób tworzą biel i czerń – te z kolei dają neutralną szarość. Kolory można łączyć na zasadzie kontrastu lub podobieństwa. Biel, czerń i szarość zawsze idealnie pasują do każdej barwy. Kontrast to zestawienie barw przeciwnych na kole kolorów. W aranżacji przestrzeni stosowany jest w celu uwydatnienia i podkreślenia danego elementu czy dekoracji. Tworzenie kontrastu we wnętrzu nie musi dotyczyć wyłącznie kolorów, ale również rozmiarów, faktur, kształtów czy ilości światła. Gdy wejdziemy do jasnego pomieszczenia, nasz wzrok od razu przyciągną przedmioty czy miejsca w ciemnym kolorze. We wnętrzu uwagę zwracają kontrasty: błękitne ściany i jasnobeżowe meble, niebieskie i żółte poduszki, CC0, Najbezpieczniejsza aranżacja polega na zestawieniu kolorów do siebie podobnych, czyli tych, które sąsiadują ze sobą na kole. Zatem granatowy kolor można uzupełnić jasnym niebieskim bądź fioletowym. Aranżacja z kolorami sąsiadującymi ze sobą na kole barw, CC0, Łączenie kolorów monochromatycznych, czyli tej samej barwy o różnej jasności i nasyceniu, pasuje do pomieszczeń, od których oczekujemy jednolitej i harmonijnej aranżacji. Aranżacja tego wnętrza polega na zestawieniu ze sobą kolorów monochromatycznych, CC0, Kolory ciepłe i zimne: jak łączyć kontrasty? Przecinając koło barw w połowie, otrzymujemy dwie części – na jednej znajdują się kolory ciepłe, na drugiej chłodne. Ciepłe barwy rozciągają się od średniej zieleni poprzez żółty, pomarańczowy i czerwony, aż do średniego fioletu. Drugie półkole z wszystkimi odcieniami niebieskiego to barwy zimne. Wybierając odcienie z danej części koła, możemy wywołać wrażenie ciepłego bądź chłodnego wnętrza. Kolory ciepłe i chłodne na kole barw, CC0, Można również zastosować nieco bardziej bezwzględne podejście i uznać, że żółty, pomarańczowy i czerwony to kolory ciepłe a zielony, niebieski i fioletowy – zimne. Patrząc jeszcze inaczej: każda barwa zbliżona bardziej do czerwieni niż jej „czysta” postać jest ciepła, podczas gdy odcień zbliżony do fioletu jest zimny. Wnętrza chłodne Przestrzeń, w której dominuje niebieska kolorystyka wydaje się chłodna i przewiewna, bo sam kolor niebieski kojarzy się z otwartą przestrzenią, niebem, wodą, powietrzem i wolnością. Jasne odcienie niebieskiego postrzegamy jako symbole czystości, świeżości i spokoju. Kolor ten jest na tyle uniwersalny, że pasuje do wszystkich pomieszczeń w domu. Niebieską aranżację najczęściej spotyka się w łazienkach, pokojach dziecięcych czy salonach. Pokój dzienny, w którym wykorzystano połączenie koloru niebieskiego w różnych odcieniach z białym i szarym, CC0, Podobny, chłodny efekt możemy osiągnąć, gdy sięgniemy po zestaw różnych odcieni szarości. Unikajmy jednak stosowania zupełnie chłodnej aranżacji w sypialni. Kolorystykę skutecznie zrównoważymy, wprowadzając przyjemne i kojarzące się z ciepłem tekstylia. Przyjemny rezultat da również mieszanka zimnych i ciepłych odcieni szarości w połączeniu z bielą oraz tkaninami o odmiennych strukturach i fakturach oraz delikatnych wzorach. W takiej aranżacji ciekawy akcent kolorystyczny będzie stanowić np. niebieska poduszka, która przyciągnie uwagę, a jednocześnie uwydatni subtelną grę barw w całym pomieszczeniu. Wnętrze bez niej byłoby zbyt jednolite i monotonne. Wystarczy to sobie wyobrazić... Przyjemnie zrównoważona kolorystyka w sypialni, CC0, Wnętrze, w którym połączono klasyczne kolory: biały, czarny i szary. Subtelne akcenty kolorów ciepłych podkreślają charakter aranżacji, CC0, Wnętrza neutralne Kolejna aranżacja pokazuje, jak harmonijnie połączyć dominującą w przestrzeni szarość z ciepłymi dodatkami dekoracyjnymi. Kolor szary, podobnie jak czarny i biały, idealnie komponuje się z każdym kolorem chromatycznym z koła barw. W tym przypadku ciepła, intensywna czerwień i żółć modelowo uzupełniają wystrój. Kontrastowych dodatków nie musi być dużo – wystarczy kilka, by skutecznie przyciągnęły spojrzenia i uwydatniły całą aranżację. Harmonijna aranżacja, w której idealnie połączono kolory ciepłe i chłodne, CC0, Aranżacje neutralne (czyli ani ciepłe, ani zimne) nie muszą oznaczać braku konsekwencji w doborze kolorów czy elementów wyposażenia wnętrza. Taka przestrzeń może idealnie współgrać z charakterem i osobowością każdego domownika, więc wszyscy będą się w niej czuć dobrze i swobodnie. We wnętrzu dominuje neutralna biel, więc to dodatki kolorystyczne decydują o "temperaturze" wnętrza, CC0, Wnętrza ciepłe Aranżację ciepłą można stworzyć, wprowadzając do wnętrza kolor czerwony, pomarańczowy i żółty. Czerwień to barwa najsilniej wpływająca na emocje i samopoczucie człowieka. Kolor ten raczej nie powinien dominować w przestrzeni, bowiem jest na tyle energetyczny, że wystarczy jedna pomalowana ściana bądź kilka dodatków dekoracyjnych, by skutecznie pobudził wzrok. Jest idealny jako uzupełnienie barw stonowanych i spokojnych. Czerwone akcesoria tekstylne czy subtelne dekoracje w czarno-białej aranżacji podkreślają jej szyk i elegancję. Kolor ten kojarzy się z miłością, siłą, energią i szybkim działaniem. Ożywia i rozbudza monotonną przestrzeń oraz zachęca do działania. Kolor czerwony nie dominuje w przestrzeni, ale uczestniczy w elementach dekoracyjnych, CC0, Równie chętnie do mieszkań wprowadzamy kolor pomarańczowy, który kojarzy się z energią, radością i szczęściem. Barwa ta powstaje z połączenia energetycznej czerwieni i ciepłej żółci. Utożsamiana jest z dobrą zabawą, pozytywnym nastawieniem do życia i przyjemnościami. To idealny kolor do pokoju młodzieżowego. Ciepła aranżacja wnętrza, CC0, Kolejny z ciepłych kolorów na kole barw to żółty. Bezsprzecznie kojarzy się ze słońcem, radością i szczęściem, dlatego pozytywnie wpływa na nasze samopoczucie. Dobrze pasuje do każdego pomieszczenia i wcale nie musi dominować w przestrzeni. Nieco słonecznej żółci w przestrzeni, CC0, Niezbędne informacje o barwach zostały zaczerpnięte z publikacji elektronicznej Krzysztofa Karonia -